Co należy przygotować, zanim udamy się do kancelarii w sprawie chrztu?

1. Wybrać imię (imiona) dla dziecka. Najlepiej posłużyć się katalogiem osób świętych, aby dziecko miało świętego patrona.

2. Wybrać matkę i ojca chrzestnego (mają to być osoby wierzące i praktykujące) oraz znać ich dane: nazwisko i imię, stan cywilny, wiek, data i miejsce ślubu kościelnego, miejsce zamieszkania.

3. Posiadać świadectwo urodzenia dziecka.

4. Znać najważniejsze dane dziecka i rodziców oraz planowane szczegóły chrztu.

5. Rodzice chrzestni mieszkający poza terenem naszej parafii są zobowiązani uzyskać zaświadczenia, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami: tzw. ŚWIADECTWO MORALNOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ. Zaświadczenia takie wydaje kancelaria parafii, do której należą – NIE JEST TO PARAFIA ZAMELDOWANIA, LECZ PARAFIA ZAMIESZKANIA.

6. Rodzice i chrzestni powinni być w stanie łaski uświęcającej, by móc w pełni uczestniczyć w Mszy św., podczas której zostanie udzielony sakrament chrztu. Zaleca się zatem, aby przed chrztem dziecka skorzystali z sakramentu pokuty.

7. Zaplanować dzień na katechezę chrzcielną. Termin Katechezy ustala duszpasterz w kancelarii parafialnej, w dniach poprzedzających chrzest.

Rodzicem chrzestnym może być osoba, która:

• ma ukończony 16 rok życia

• przyjęła sakrament bierzmowania

• posiada zaświadczenie ze swojej parafii, że jest osobą wierzącą i praktykującą (NIE JEST TO ZAŚWIADCZENIE O CHRZCIE I BIERZMOWANIU!!!).

• nie żyje w związku niesakramentalnym

• PARAFIA WŁASNA CHRZESTNEGO – tzn. parafia, w której zamieszkuje z zamiarem stałego pobytu dłużej niż 3 miesiące!

Eucharystia jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”. Inne zaś sakramenty, tak jak wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. (por. KKK 1324)

Msza święta ma nieocenioną wartość przed Bogiem, gdyż jest najskuteczniejszą modlitwą i najdoskonalszą Ofiarą składaną Ojcu przez Chrystusa w Duchu Świętym. Stąd też, jako ludzie wierzący chcemy każdą Eucharystię przeżywać jak najpobożniej i owocnie. Kościół w trosce o duchowe dobro i rozwój pobożności swoich wiernych wypracował warunki dobrego uczestnictwa we Mszy św. (Sobór Watykański II, Konstytucja o Liturgii). Oto one:

1. Kształtowanie przez Słowo Boże,

2. Posilanie się przy stole Ciała Pańskiego,

3. Składanie Bogu dziękczynienia,

4. Ofiarowanie Niepokalanej Hostii,

5. Uczenie się składania w ofierze samego siebie.

Msza św. może być sprawowana w różnych intencjach, np.:

• za zmarłych

• za dusze w czyśćcu cierpiące

• dziękczynne za otrzymane łaski

• prośba o zdrowie

• jubileuszowe

• w rocznicę urodzin

• imieninowe

• itp.

Ostateczny charakter i brzmienie intencji zawsze należy uzgodnić z kapłanem.

Intencje mszalne można zamówić w zakrystii lub kancelarii parafialnej.

Rady praktyczne dotyczące przeżywania sakramentu Eucharystii:

• W przygotowaniu do owocnego udziału we Mszy św. najważniejsza jest troska o stan duchowy, czyli stan łaski uświęcającej. Kiedy jesteśmy w stanie grzechu ciężkiego, powinniśmy jak najszybciej skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania, by podczas Mszy św. przyjąć Komunię św.

• Warto pamiętać o „osobistych warunkach”, których spełnienie sprzyja czynnemu i owocnemu uczestnictwu we Mszy św. Papież Benedykt XVI w„Sacramentum caritatis” zachęca do m.in. skupienia i ciszy przynajmniej przez kilka chwil przed rozpoczęciem liturgii. Pomaga to odciąć się od spraw doczesnych i codziennego zabiegania. Zgiełk świata, pozostawiamy poza murami świątyni, aby w pełnym skupieniu, bez rozproszeń niepotrzebnymi myślami uczestniczyć we Mszy św.

• Bardzo pomocne jest przeczytanie czytań mszalnych z danego dnia zanim udamy się do kościoła. Warto to zrobić nawet dzień wcześniej.

• Warto wzbudzić sobie własne intencje, z którymi udamy się na Mszę św., gdyż to mobilizuje do pobożniejszej modlitwy.

• Przed Mszą św. obowiązuje post eucharystyczny. Polega on na powstrzymaniu się przez godzinę przed Komunią św. od jakiegokolwiek pokarmu i napoju, z wyjątkiem wody i lekarstwa. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów skróciła czas postu eucharystycznego do ok. 15 minut dla osób w podeszłym wieku, chorych oraz tych, którzy się nimi opiekują.

• Nie jest również obojętną kwestia stroju, w którym udajemy się do kościoła. Mówiąc najogólniej, powinien być stosowny, schludny i odświętny. Ubiór dobry na spotkanie towarzyskie nie zawsze będzie ubiorem właściwym na spotkanie z Bogiem.

Bierzmowanie określane jest sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Od ludzi dojrzałych wymaga się odpowiedzialności, w tym przypadku – świadomego i konsekwentnego praktykowania wiary. To nie może być przymus (ze strony rodziny czy księdza), teatr czy pusta formalność. Młody człowiek, który chce otrzymać dary Ducha Świętego, pogłębiające więź z Bogiem i pomagające aktywniej żyć we wspólnocie Kościoła, musi przekonać innych, że jest osobą modlącą się, formującą sumienie i prowadzącą szczere życie sakramentalne (zwłaszcza poprzez regularną spowiedź i pełne uczestnictwo w Eucharystii).

Spotkania formacyjne przed bierzmowaniem w naszej Parafii odbywają się zgodnie z ogłoszeniem. Na spotkanie składa się uczestnictwo w Mszy świętej oraz udział w konferencji (bezpośrednio po Mszy św.). Spotkania są zapowiadane w ogłoszeniach.

Istnieje możliwość przyjęcia sakramentu bierzmowania przez osoby dorosłe. W tym przypadku należy skontaktować się z Księdzem Proboszczem i ustalić sposób przygotowania do przyjęcia tego sakramentu.

Możliwość skorzystania z sakramentu pokuty istnieje codziennie. W dni powszednie spowiedź odbywa się pół godziny przed Mszą św., w niedziele jeden z księży pełni dyżur w konfesjonale podczas Mszy św. Spowiedź jest możliwa także w każdy czwartek miesiąca w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu (godzinę przed Mszą św.) oraz w pierwszy piątek miesiąca godzinę przed Mszą św. wieczorną.

Dwa razy w roku, w okresie Adwentu i Wielkiego Postu, organizowana jest spowiedź dla całej wspólnoty parafialnej. W tych przypadkach odbywa się ona zgodnie z ogłoszeniem.

Dobre przeżycie sakramentu pokuty zależy od duchowego przygotowania i spełnienia 5 warunków dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia

2. Żal za grzechy

3. Mocne postanowienie poprawy

4. Szczera spowiedź

5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu

Warto o tych warunkach pamiętać, gdyż penitenci nie zawsze właściwie je rozumieją oraz często pomijają w przygotowaniu i przeżywaniu sakramentu pokuty i pojednania.

Przygotowanie do sakramentu małżeństwa:

1. Warto podtrzymać zwyczaj oficjalnych zaręczyn, które zawiera się zwykle 6-12 miesięcy przed ślubem.

2. Należy odpowiednio wcześnie zarezerwować dzień i godzinę ślubu. Niekiedy warto uczynić to nawet rok wcześniej.

3. Na około 3 miesiące przed zawarciem sakramentu małżeństwa należy umówić się z Księdzem Proboszczem na spisanie protokołu przedślubnego. Należy przygotować i przynieść następujące dokumenty:

• dowody osobiste narzeczonego i narzeczonej;

• świadectwo ukończenia religii na poziomie szkoły średniej, a najlepiej Indeks Formacji Katolickiej;

• świadectwo chrztu z adnotacją o przyjęciu sakramentu bierzmowania (ważne 6 miesięcy!);

• świadectwo bierzmowania – jeżeli brak takiej adnotacji o nim na świadectwie chrztu;

• dokument z Urzędu Stanu Cywilnego stwierdzający brak przeszkód do zawarcia małżeństwa konkordatowego (ważny 6 miesięcy!) lub dokument z USC o zawarciu małżeństwa cywilnego;

• świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego;

• świadectwo odbycia nauk przedślubnych w Poradni Rodzinnej.

4. Jeżeli narzeczony lub narzeczona mieszkają poza terenem naszej Parafii, wówczas przy spisywaniu protokołu przedślubnego otrzymuje „Prośbę o wygłoszenie zapowiedzi”, którą dostarcza do parafii miejsca swojego zamieszkania.

5. Narzeczeni otrzymują także karteczkę, na której odnotują dwie spowiedzi przedślubne: pierwszą ok. miesiąca przed zawarciem małżeństwa, drugą – bezpośrednio przed ślubem, najlepiej w przededniu. Po każdej z tych spowiedzi należy poprosić o podpis spowiednika, zaś przed jej rozpoczęciem zaznaczyć, iż jest to 1. lub 2. spowiedź przedślubna.

6. Zasadą ogólnie przyjętą jest, że sakrament małżeństwa przyjmuje się w parafii narzeczonej (względnie narzeczonego). Gdyby zaistniała potrzeba zawarcia tegoż sakramentu poza własną parafią, wówczas należy uzyskać licencję (zgodę) na ślub w innym kościele.

7. Zachęca się narzeczonych, by wzięli czynny udział w przygotowaniu samej liturgii sakramentu małżeństwa. Pomoże to bardziej świadomie, głębiej i spokojniej przeżyć jeden z najważniejszych momentów w życiu.

Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. (Jk 5,14-16)

Sakrament namaszczenia chorych zaliczany jest do sakramentów uzdrowienia. Najczęściej sprawowany jest przez kapelanów szpitala, którzy śpieszą z pomocą duchową osobom umierającym. Niemniej jednak nie jest to sakrament – jak zwykło się go dawniej określać – „ostatniego namaszczenia”, lecz pomoc dla osoby chorej lub umierającej, dzięki której Zmartwychwstały Pan mocą swego Ducha uzdalnia wiernego do znoszenia choroby, względnie udziela łaski spokojnego przejścia do życia wiecznego. Kościół wierzy i wyznaje, że wśród siedmiu sakramentów istnieje ten jeden, specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą.

Sprawy związane z pogrzebem są smutne i wyjątkowe, dlatego Mszę św. pogrzebową i pochówek na ogół ustala się poza godzinami otwarcia Kancelarii. Prosimy jednakże w tym celu umówić się wcześniej telefonicznie.

Niezbędne informacje dotyczące chrześcijańskiego pogrzebu:

1. Pogrzeb przygotowuje najbliższa rodzina lub upoważnione do tego (np. w testamencie) osoby.

2. Pogrzeb powinien mieć miejsce w parafii zamieszkania. Jeżeli ma się on odbyć poza parafią zamieszkania, potrzebna jest na to zgoda proboszcza miejsca.

3. Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć akt zgonu. Jeżeli śmierć nastąpiła w szpitalu, należy również postarać się o zaświadczenie zaopatrzenia przed śmiercią sakramentami (namaszczenie chorych, Wiatyk).

4. Liturgię pogrzebu, miejsce pochówku na cmentarzu oraz pozostałe szczegóły organizacyjne ustala się indywidualnie.